Wifi

Zaterdag naar Ile de Ngor geweest, voor de kust van Dakar. De jongens hebben fijn kunnen zwemmen, terwijl ik kon whatsappen. Want ja, we hadden op het strand free wifi. Zo zijn we bij oma in Diamaguene aan het improviseren met de wifi van een achterbuur, op het strand gewoon bereik.
Yero stapte echter in een zee-egel en dat was minder. Een grote naald eruit gekregen (gedeeltelijk achteraf gezien) en nog twee kleintjes die bleven zitten. Thuis met betadine behandeld.
Op zondag mijn handwas gedaan en geinternet met zń allen bij de achterbuurman. Deze had 3 jaar geleden een internetcafe, maar tegenwoordig is het een kip en eiwinkel met wifi dus.
ś Avonds gingen we met de Kuljuru Kesodames kardiathou Bollo Ba, Mariama Faye en Dienaba Kane naar een bijeenkomst in Guediawaye. Hier zijn 4 groepen actief met in totaal 120 vrouwen. Na een lage vieze rit in de taxi door overvol verkeer arriveerden we na een uur. De vrouwen hadden afgevaardigden gestuurd, er waren er ongeveer 10 aanwezig. Ze hadden diverse mandjes en tassen meegenomen. Abou vertaalde naar Pular en Kardiothou vertaalde dit weer naar Wolof. Het is een gemixte etnische groep bij Kuljuru Keso, iets wat ze graag willen nastreven.
De vrouwen hadden eerst behoorlijk wat te klagen over Balde, die zich het laatste half jaar niet meer had laten zien. Inmiddels waren er nog wel steeds 3 groepen die nog geen training hadden gehad. Men sprak verder over het belang van het samenkomen en ervaringen uitwisselen, want het blijft lastig om goed in te schatten wanneer iets goed is en wat niet. Aan de producten te zien is er nog steeds verschil in kwaliteit. Eén mand blonk uit. Een prachtige grote gekeurde mand met een vierkante bodem. De maakster vertelde dat dit de 8ste was, die ze maakte en zoals de andere 7 was deze ook al verkocht. Geweldig dus; er wordt verkocht.
Verder gesproken over het feit dat Balde stopt en dat men het als vrouwengroep zelf verder moet gaan draaien. Hen gevraagd of dit gaat lukken. Men reageert enthousiast en wil hier wel voor gaan. Er moet wel een goede structuur van overleg en ontmoeting opgezet worden, want dat is erg belangrijk. Ze zullen erover nadenken hoe ze dit op gaan zetten.
Ik heb hen verder een flink compliment gegeven, want 3 jaar geleden is het pas opgezet en zij hebben er met zń allen voor gezorgd dat KK nog steeds bestaat. En ze zijn gemotiveerd KK te laten groeien.
Er kwam nog een vraag of ik de spullen goed genoeg vond om te kopen. Hen uitgelegd dat dit niet de bedoeling is. Ik wil best af en toe dingen kopen als wij in Senegal zijn, maar de hoofdzaak is dat ze hier verkopen. Bedenk zelf of je iets mooi vindt, vraag het aan de anderen en of zij het willen kopen en maak vooral die dingen die men hier wil. Dat levert het snelst iets op. Ze zullen ook moeten leren om eerlijk naar elkaar te zijn en te zeggen of iets netjes is of beter kan. Het moet niet zo zijn dat ze voor ons prodcueren, maar voor zichzelf. Het moet een Afrikaans product zijn uiteindelijk.
Na twee uur iedereen gedag gezegd en terug naar Diamaguene.
Maandag op bezoek geweest bij Janel, een Nederlands expatvrouw die een paar keer geholpen heeft bij de vrouwen met bepaalde technieken. Met haar doorgesproken of ze ook in de toekomst nog iets kan/wil betekenen voor KK. Gelukkig wil ze graag af en toe hulp bieden d.m.v. haar contacten aldaar aan te spreken.
Die dag nog even naar een kliniek geweest met de egelnaalden in Yero' ś voet. Die schreef binnen 5 minuten zalf en antibiotica voor plus een dikke rekening. Tsja, het ziet er sowieso al beter uit, dus dat komt wel goed.
In Dakar lijkt het iets frisser te worden, overdag lijkt het nog maar rond de 24 graden. Lange broekenweer...
Vanavond naar een andere bijeenkomst in Pikine, waar we nog meer groepen zullen ontmoeten.