En nu zelf verder.
Door: kuljurukeso
Blijf op de hoogte en volg Angela
07 Januari 2011 | Senegal, Ndouloum Adji Ndiambé
Rond dit tijdstip is er altijd gelegenheid even een verslagje te typen of mail te sturen. Om half 2 wordt hier altijd gegeten (rijst met vis of vlees) en daarna is het even siësta. Bij 36 graden wil je ook niet veel doen.
De rijst gaat me inmiddels een beetje tegenstaan, ik ben wat variatie gewend. Hier niet, men eet hier eigenlijk altijd hetzelfde, 's morgens 's middags en 's avonds dezelfde gerechten. Ze zijn hier nog behoorlijk gehecht aan traditie. Al zou ik wat anders voorschotelen 's avonds, er moet dan toch nog een soort couscous met groene saus gegeten worden.
De tradities overheersen hier dan ook, men groet elkaar overal, vaak uitgebreid, en doet dit elke dag, iedere keer, ook in het eigen huis. En als je dit niet zou doen, wordt er al over je gesproken.
Vandaag is de laatste dag in Djoulmadji en draai ik de laatste workshop. Ook gisteren kwamen weer nieuwe gezichten erbij en ik sta er dus niet meer van te kijken als dit vanmiddag weer gebeurd. Het is gewoon niet tegen te houden.
Ondanks dat het wat rommelig verliep, zijn we wel tevreden met de enthousiaste reacties. We sporen de deelneemsters nu vooral aan hun eigen creativiteit te gebruiken en met de technieken die ze hebben geleerd nieuwe producten te bedenken en te maken, zo goed mogelijk. Om te checken of ze inderdaad goede producten maken, moeten ze deze proberen te verkopen. Men ziet dan vanzelf of iets goed genoeg is of niet.
Ik heb zoveel deelneemsters in actie én met hun resultaten gefotografeerd. Ze zijn supertrots op hetgeen ze hebben kunnen maken van het plastic. Er moet nog veel geoefend worden, dat wel, maar er zitten zeker potentiele producenten voor Kuljuru Keso tussen.
We hebben vervoer geregeld voor morgen, de rit van zeker 13 uur. Ik zie er tegenop, maar goed, dat overleven we ook wel weer. Eerst dus weer inpakken (met deze hitte) en zorgen dat we om 6.00 uur klaar staan. En dan kan het nog behoorlijk fris zijn hier.
Jeyna wordt inmiddels door de meiden van het dorp regelmatig meegenomen voor een wandeling en de jongens vermaken zich goed in deze immense kinderboerderij. Zo "jagen" ze op koeien, geiten en kippen en ontdekken nog grotere hagedissen. Baydi is vooral onder de indruk van de koeien met de grote hoorns, die hier overal los rondlopen. Van de geit die in de bak van de pickup mee werd genomen, was hij minder gecharmeerd; hij zat immers ook in die bak, die dienst deed als taxi. Tsja, zo maak je wat mee.
(En als je nu denkt, wat goed van Kuljuru Keso en je wil onze stichting steunen, kijk dan op onze site www.kuljurukeso.nl en word vriend of doneer een bedrag)
De rijst gaat me inmiddels een beetje tegenstaan, ik ben wat variatie gewend. Hier niet, men eet hier eigenlijk altijd hetzelfde, 's morgens 's middags en 's avonds dezelfde gerechten. Ze zijn hier nog behoorlijk gehecht aan traditie. Al zou ik wat anders voorschotelen 's avonds, er moet dan toch nog een soort couscous met groene saus gegeten worden.
De tradities overheersen hier dan ook, men groet elkaar overal, vaak uitgebreid, en doet dit elke dag, iedere keer, ook in het eigen huis. En als je dit niet zou doen, wordt er al over je gesproken.
Vandaag is de laatste dag in Djoulmadji en draai ik de laatste workshop. Ook gisteren kwamen weer nieuwe gezichten erbij en ik sta er dus niet meer van te kijken als dit vanmiddag weer gebeurd. Het is gewoon niet tegen te houden.
Ondanks dat het wat rommelig verliep, zijn we wel tevreden met de enthousiaste reacties. We sporen de deelneemsters nu vooral aan hun eigen creativiteit te gebruiken en met de technieken die ze hebben geleerd nieuwe producten te bedenken en te maken, zo goed mogelijk. Om te checken of ze inderdaad goede producten maken, moeten ze deze proberen te verkopen. Men ziet dan vanzelf of iets goed genoeg is of niet.
Ik heb zoveel deelneemsters in actie én met hun resultaten gefotografeerd. Ze zijn supertrots op hetgeen ze hebben kunnen maken van het plastic. Er moet nog veel geoefend worden, dat wel, maar er zitten zeker potentiele producenten voor Kuljuru Keso tussen.
We hebben vervoer geregeld voor morgen, de rit van zeker 13 uur. Ik zie er tegenop, maar goed, dat overleven we ook wel weer. Eerst dus weer inpakken (met deze hitte) en zorgen dat we om 6.00 uur klaar staan. En dan kan het nog behoorlijk fris zijn hier.
Jeyna wordt inmiddels door de meiden van het dorp regelmatig meegenomen voor een wandeling en de jongens vermaken zich goed in deze immense kinderboerderij. Zo "jagen" ze op koeien, geiten en kippen en ontdekken nog grotere hagedissen. Baydi is vooral onder de indruk van de koeien met de grote hoorns, die hier overal los rondlopen. Van de geit die in de bak van de pickup mee werd genomen, was hij minder gecharmeerd; hij zat immers ook in die bak, die dienst deed als taxi. Tsja, zo maak je wat mee.
(En als je nu denkt, wat goed van Kuljuru Keso en je wil onze stichting steunen, kijk dan op onze site www.kuljurukeso.nl en word vriend of doneer een bedrag)
-
07 Januari 2011 - 14:51
Tonnie:
Je missie is wel geslaagd,lijkt mij.
Goeie reis terug !
groetjes -
08 Januari 2011 - 12:49
Ankie Goorts :
hallo angela
ben je als opweg voor de terug reis naar holland hier is het maat snert weer al die regen gr ankie -
08 Januari 2011 - 14:00
Marjo, Hans, Tineke.:
Hoi Angela,
Ook de groetjes van Stefan, Kenny en Theo.
We hebben de feestdagen weer achter de rug en de kerstboom is weer opgeruimd. Als je terugkomt zijn we alweer bezig met de Carnaval.
Maar dat duurt nog even.
Volgens Hans valt 38 graden wel mee. Zo heet is dat niet. Ha. Ha.Hier is het vandaag zo'n 10 graden en een harde wind. De sneeuw is verdwenen. Fijn dat het daar ook zo goed gaat.
Groetjes van ons allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
