Oudjaar in het donker

Het is een hele ontvangst in Djoulmadji; de hele dag komen en gaan mensen om Abou en ons te begroeten. Dit gaat dan gepaard met een heel ritueel aan begroetingen in het Pulaar; hoe gaat het met jou, hoe gaat het met je kinderen, hoe gaat het met je familie, hoe gaat het met je moeder etc.. Soms duurt dit wel 5 minuten, voordat er een andere vraag wordt gesteld.
Zo ook op oudjaar. We zijn de hele dag aan het begroeten geweest.

Aan het eind van de dag was er een eerste voorlichtingsbijeenkomst gepland voor Kuljuru Keso. We hebben vanuit Nederland al telefonisch contact gehad met wat vrouwen in Djoulmadji, die deel uit maken van een georganiseerde vrouwengroep (een soort KVO dus). Zij hadden al 20 geïnteresseerde vrouwen gevonden, waarvan er 9 ook naar meerdere voorlichtingsavonden waren geweest. We wisten dus dat we zeker een groepje hadden. Met een groepje vrouwen liepen we vanuit ons verblijf naar het “gemeenschapshuis” waar de voorlichting en workshop zou plaatsvinden. Hier troffen we nog meer vrouwen (en een paar mannen/jongens), die hadden gehoord van het project en massaal kwamen luisteren wat we te zeggen hadden. Er waren er meer dan 100! De uitleg werd gegeven door Mamadou en Abou en de producten werden rondgedeeld om de vrouwen te laten zien wat de bedoeling was. Er werd enthousiast gereageerd.
Toen begon echter een discussie over, wie dan wel het eerste aan de workshop mocht deelnemen, aangezien ik geen 100 man tegelijk kan trainen in 5 dagen. We hebben ter plekke besloten eerst de beste (vaardige, handige, creatieve) vrouwen te selecteren, zodat deze ook de andere vrouwen daarna de vaardigheden door konden leren. Dit moest van alle 4 de wijken van het dorp een gelijk aantal, anders kreeg je scheve gezichten. En omdat de 9 eerst aangemeld en ook begonnen te sputteren, mochten die ook met de eerste workshop meedoen. Je gelooft het bijna niet, maar de discussie liep hoog op. Iedereen wilde als eerste meedoen… En zelfs discussie over gevonden plastic wat niet gedeeld wilde worden met anderen… We zijn toen maar vertrokken, want tussen 100 discussiërende vrouwen daar krijg je geen speld tussen.

En het was nog wel oudejaarsavond. Het zag er niet naar uit dat in het dorp hier aandacht aan werd besteed. En na een paar dagen stroom, viel deze uitgerekend vanavond wel uit. Ik had gepland oliebollen te bakken, Jeyna had mix meegenomen. Dus in het donker heeft Jeyna (met zaklamp) het deeg gemaakt en ben ik gaan bakken op een gasfles. Aangezien het zo warm was, is het deeg erg gaan rijzen en kregen we behoorlijk luchtige en dus ook vettige oliebollen (of beter gezegd olieschijven, ze werden niet rond). Ze waren wel lekker en de hele familie heeft mee kunnen genieten. Om half 11 was echter iedereen zo’n beetje richting bed vertrokken en hebben wij met zijn 5-jes maar gewacht tot 11 uur (Nederlandse tijd 12 uur) om elkaar dan maar een gelukkig Nieuwjaar te wensen. En dat vonden we eigenlijk ook wel laat genoeg. Aan vuurwerk heeft het ons dus ontbroken, maar we hebben wel een keer een heel stille en donkere jaarwisseling meegemaakt.

Vanmorgen, Nieuwjaarsdag, was weer zoals alle andere dagen hier. Het is hier bijv. elke dag markt en de dagen verschillen niet zoveel van elkaar. Er is hier nauwelijks week en weekend-gevoel.
Wel een keer naar de markt geweest (alleen vrouwen daar), samen met Yero en Baydi. Ik werd door iedereen aangesproken in de gebruikelijke begroetingen en daar ga je dan vrolijk in mee. Ik kwam zelfs al bekenden tegen, aangezien het hele dorp alzo’n beetje op bezoek is geweest of bij de bijeenkomst was geweest. Wel grappig.
Ik loop nu zelf ook in het traditioneel rond, compleet met Afrikaanse hoofddoek. Moeder Sow vond het ook belangrijk dat ik me wel van een goeie kant liet zien. Er heerst hier nog een echt dorpsgevoel; je maakt je familie dus niet te schande door in “foute” kleding rond te lopen. Het staat mij dan lang niet zo goed als al die prachtige Afrikaanse dames, maar goed, ik hoor er nu schijnbaar wel bij. En het is maar voor 10 dagen, hé.

De beste wensen voor 2011 vanuit een zeer heet Senegal.