Gearriveerd! En hoe!

Hallo allemaal,
We zijn aangekomen! Wel een dag later, omdat we te laat waren i.v.m. files vanaf Someren. Wel op tijd voor het vliegtuig, maar 20 min. te laat voor de bagage nog in te checken. Wat een ellende, ik heb me zelden zo slecht gevoeld, zeker toen ze zeiden dat de volgende vlucht pas 19 dec. mogelijk zou zijn. We zijn toen maar op de reservelijst gaan staan, voor het geval er de volgende dag plek vrij zou komen... Andere opties waren een nieuwe vlucht boeken bij een andere maatschappij, erg duur of een business-class regelen, nog duurder. Na erg veel onzekerheid en een overnachting in Brussel, hoorden we op vrijdag bij de gate 10 min. voor vertrek dat we toch mee mochten. Ik kan je zeggen, dat ik me zelden zo opgelucht heb gevoeld.
We zijn dus vrijdagavond pas aangekomen. Bij de moeder van Abou was die avond een stroomstoring, niet zo handig als je met al je spullen jezelf in het donker moet settelen, zaklampen moet zoeken en ook nog muskietennetten moet ophangen. Maar goed, we waren tenminste in Senegal!
De eerste dag hebben we dus uitgepakt. Moeder Sow heeft een huis van 3 verdiepingen, waarin ze de meeste kamers verhuurt. We slapen met zijn vieren in een kamertje van 3,5 bij 3,5 meter. Daar moest onze bagage nog bij (12 stuks) en onze picknicktafel (voor het huiswerk). Dat is gelukt, al is het wat krap.
Ook weer wennen, de “viezigheid” rondom huis, maar ook binnen. En de ellende van de vervallen huizen rondom moeder Sow’s huis door de hevige regenval afgelopen jaren. Ook het ritme hier is anders. Om 10 uur een keer ontbijt, om 3 uur rijst met vis en ‘s avonds tegen 9 uur nog eens rijst met iets erbij. De kinderen slapen dus erg laat, maar zijn tegelijkertijd wel vroeg wakker. Het is hier ook nogal gehorig en rumoerig in een huis waar zeker 50 mensen (inclusief huilerige kinderen) verblijven.
Ons eerste “slachtoffer” is Baydi. Hij heeft vannacht flink overgegeven en heeft vanochtend diarree gehad. Hij heeft net wat bijgeslapen, want hij voelde zich beroerd. De combinatie hygiene en slaapgebrek sinds donderdag breekt hem waarschijnlijk op. Gelukkig eet en drinkt hij wel en heeft hij geen koorts.
Het project is gestart door een heel aantal mensen uitleg te geven en om voorbeelden te laten zien. Gisteren zat de hele huiskamer vol met mensen die met plastic aan het haken waren (vrouwen en mannen) en mensen die de mogelijkheden bespraken voor het project in Senegal. Ook vanmorgen wilde sommigen al weer aan de slag en vanmiddag komen nog een aantal geïnteresseerde deelnemers. We gaan binnenkort een planning maken, op welke dagen we de eerste workshop gaan geven. Ook zijn er al potentiële workshopbegeleiders en een kandidaat voor de functie van lokale coördinator/manager. Fijn om ook hier zulk enthousiasme te zien.
Als je dit bericht leest, verwacht ik dat het probleem van de verbinding met internet opgelost is. Dat blijft even zoeken. Ook onze telefoons zijn op dit moment nog niet bruikbaar. Daar wordt aan gewerkt.
Yero en Baydi vermaken zich (als ze niet ziek zijn) prima. Ze spelen veel met elkaar, maar durven ook steeds meer met andere mensen een spelletje te doen. De andere kinderen houden ze nog op afstand. Het huiswerk vliegt er door. Ze vervelen zich niet en vinden het wel fijn, zo laat naar bed.
Ik houd jullie op de hoogte.